Verbreding A2: begin volgend jaar files voorbij?
Bouwnieuws | Menno Jelgersma
Geplaatst: 30-03-2010
Rijkswaterstaat en Heijmans Infra werken op dit moment aan de verbreding van de snelweg A2 tussen Culemborg en Deil over een lengte van twaalf kilometer. Ondanks dat Heijmans een deel van het werk later dan gepland kon starten, levert de aannemer het werk naar verwachting conform eerdere planning aan het einde van dit jaar op. Een versnellingstraject en intensief overleg tussen de projectpartners liggen hieraan ten grondslag.Werken aan één van de 25 grote projecten die voor de doorstroming op de verkeersader A2 moeten zorgen, vereist goed overleg tussen opdrachtgever, opdrachtnemer en omgeving. Een verbreding van de weg van 2x2 naar 2x4 rijstroken gaat niet zonder slag of stoot. Naast projectmanagers en contractmanagers zijn daarom ook de omgevingsmanagers van cruciaal belang voor het welslagen van het infrastructurele project. Zij overleggen met gebruikers, omwonenden en waterschappen (omdat de waterhuishouding in de omgeving verandert), terwijl Hans Schalkwijk, contractmanager A2 Culemborg - Deil van Rijkswaterstaat (RWS) contracten en ‘routing’ van het project in de gaten houdt en René Schouten, projectmanager van Heijmans Infra Geïntegreerde Projecten het werk organiseert en zich richt op de uitvoering.
Insteek
Hoewel beide partijen een goed en kwalitatief hoogstaand eindproduct als doel hebben, ligt de insteek om daar te komen bij RWS en Heijmans nogal uiteen. Schalkwijk: “Voor Rijkswaterstaat staat doorstroming op de A2 centraal. Terwijl wij de verkeersader het liefst tijdelijk zouden afsluiten om zo snel mogelijk en gericht het werk uit te kunnen voeren.” Omdat afsluiten geen optie is en zo min mogelijk hinder voor het verkeer toch echt bovenaan staat, is gekozen voor korte omleidingen waarbij het verkeer met ‘slingers’ naar andere rijbanen wordt geleid. Dat kunnen afhankelijk van de locatie, soms oude rijbanen zijn of nieuwe rijstroken. Op de locaties die door het verplaatsen van het verkeer vrijkomen, kan Heijmans volop aan de gang met de verbreding.
De opbouw van de nieuwe wegdelen is volgens Schouten traditioneel, zij het dat voor dit project ter beperking van de geluidsbelasting een dubbele laag zoab (zeer open asfaltbeton) vereist is: “Een zandbed, een laag cementgebonden asfaltgranulaat, enkele onder- en tussenlagen van steenslagasfaltbeton en twee toplagen van zoab.” Volgens hem is er door RWS flink gerekend aan de principeopbouw om aan de milieueisen te voldoen. “Eén enkele laag zoab in combinatie met een geluidsscherm voldoet niet. De tweede laag is noodzakelijk.” Voor de opbouw is gekozen om op de dichte asfaltlaag een afwerklaag van 4,5 centimeter aan te brengen voorzien van grovere toeslag en de toplaag krijgt een dikte van 2,5 centimeter en is fijner van structuur. Zoab draagt bij aan geluidsreductie, maar zorgt ook voor een snellere afvoer van hemelwater en dus een sneldrogend wegdek. Volgens Schouten heeft het open asfalt een aantal voor- en nadelen: “Zoab kent vanwege de open structuur minder contactvlak en heeft een mindere aanvangsstroefheid. Het laat daarentegen meer water door en dat is weer een voordeel. Daar staat tegenover dat dooizouten en water makkelijker naar de onderste laag kunnen zakken en dat kan bij vorst voor schade zorgen.” Verder is zoab minder duurzaam dan dicht asfaltbeton. Zoab gaat gemiddeld zeven jaar mee, terwijl het dichte asfalt enkele jaren langer meegaat.
Pijn
Bij het project is de samenwerking heel belangrijk; samenwerking tussen de projectpartijen en tussen de partijen die ten noorden en zuiden van het traject met werkzaamheden bezig zijn. Schalkwijk: “Overleg is noodzakelijk, niet in de laatste plaats waar het de doorstroming betreft. Ingeval van afsluitingen zijn afspraken onderling een absolute noodzaak.” Schalkwijk legt uit dat bijvoorbeeld een afsluiting van een verzorgingsplaats in overleg moet gaan: “Het kan natuurlijk niet zo zijn dat er een aantal benzinepompen op rij onbereikbaar is. Afsluitingen moeten op elkaar worden afgestemd.”
Ook een tijdelijke complete afsluiting kan aan de orde zijn. Schalkwijk: “Het is soms de keuze: of een lange zeurende pijn of een korte hevige.” Een korte hevige pijn heeft volgens Schouten zijn voordelen. “Tijdens een complete afsluiting in een weekeinde kunnen we een hoeveelheid werk verzetten die normaal tot wel acht weken in beslag neemt.” Logistiek is dat een loodzware opgave, maar een dergelijke operatie in september 2008 verliep gesmeerd. Schouten: “We lieten alleen hulp- en donordiensten door, voor de rest lag er een grote taak voor de afdeling communicatie om ervoor te zorgen dat betrokkenen en gebruikers van alle werkzaamheden op de hoogte waren en van alternatieven gebruik konden maken.” Een evaluatie en enquête naar aanleiding van de afsluiting brachten aan het licht dat de afsluiting een succes was. Op grond hiervan volgen nog drie weekeinden in de loop van het jaar waarin Heijmans weer een paar dagen onafgebroken aan de verbreding kan werken.
Voor het project heeft RWS gekozen voor een Design & Construct contract. Schouten: “Eigenlijk kan je meer spreken van een Engineering en Construct contract omdat RWS de bouwvergunning al in bezit had en er al in de vorm van een voorontwerp was vastgelegd. Schalkwijk: “Bovendien heeft UN-studio met ontwerpen gezorgd voor de uniformiteit binnen de 25 A2-projecten.” Schouten: “Kolommen in de vorm van een wokkel waren al theoretisch ontworpen. Wij hebben dit ontwerp maakbaar gemaakt.” Vrijheden kreeg de aannemer wel in bijvoorbeeld de fundatietypen en onderlagen. “Het klinkt allemaal niet zo spannend maar onze kracht zit juist in het optimaliseren van de constructies”, aldus Schouten.
Kunstwerken
Naast het verbreden van de weg behoort ook de aanpak van een aantal kunstwerken tot de opdracht: drie viaducten, een brug over de Linge, een fly-over, een ecoduct en een onderdoorgang, naast een aantal grote duikers. “Verder passen wij het dynamisch verkeersmanagementsysteem aan en wordt dynamische openbare verlichting geïnstalleerd die met het oog op energiebesparing in intensiteit is te regelen.”
Ondanks een vertraging van bijna een jaar die het gevolg was van het relatief laat tot stand komen van het Tracébesluit, zal Heijmans het werk toch voor het einde van dit jaar opleveren. Hiervoor neemt Heijmans ‘versnellingsmaatregelen’. “Je moet hierbij denken aan zettingsversnellende maatregelen met hogere voorbelasting en het inzetten van een extra kist voor het storten van beton van de ‘wokkels’. Ook de weekendafsluitingen zijn onderdeel van de versnelling”, licht Schouten toe. Dat het belang voor de eerder vastgestelde opleverdatum zo groot is, komt door de aansluiting op de projecten ten zuiden en noorden van het tracé. Schalkwijk: “Alles moet afgerond zijn in 2010. Vanaf begin volgend jaar zijn de files voorbij.”
Overig Bouwnieuws
|
|