Gevederde vrienden
Columns | Door Charles Groenhuijsen
Geplaatst: 08-01-2024
 Ik herinner mij ons splinternieuwe huis aan de Boonstralaan in Joure, waar we in 1961 – ik was toen 7 jaar oud - naar toe verhuisden. De technische details weet ik niet meer maar ik herinner me dat in ons grote voorraam een modern, nieuw soort glas was gezet. Wat ik nog wél weet, is dat een verontrustend groot aantal vogels zich tegen dat gloednieuwe raam te pletter vloog.
Nu ik deze woorden optik, hoor ik in gedachten de doffe klap waarmee zo’n onfortuinlijke merel, lijster, spreeuw of koolmees tegen het raam klapte. Ik heb nog wel eens zo’n zieltogend beestje in een schoenendoos vol watten proberen op te kalefateren. Meestal was dit echter vergeefs en vaker vond je vogels, die de klap niet hadden overleefd, met de pootjes omhoog in het gras van de voortuin.
De herinnering hieraan kwam boven toen ik las over een gebouw in Chicago waar de architect ernaar streefde om het gebouw aangenaam voor mensen én veilig voor vogels te maken. De onregelmatige vorm van het gebouw is voor de vogels beter zichtbaar dan de torenhoge hoge glazen, gladde gebouwen. Spiegelend glas is een ramp voor vogels. Ze zien de spiegeling en denken dat ze er doorheen kunnen vliegen. Niet dus. Er zijn soorten glas die wel zichtbaar zijn voor vogels.
De schatting is dat in Amerika elk jaar 1 miljard vogels de dood vinden na de botsing met een gebouw. Onvoorstelbaar. Dat zijn er bijna 3 miljoen per dag! Nederland kent minder wolkenkrabbers dan de VS, maar ook hier moet het dodental hoog zijn. Een voorzichtige schatting spreekt over 100-duizenden dode vogels per jaar.
In datzelfde Chicago staat een gebouw waar vorig jaar op één dag minstens duizend vogels omkwamen. Dit gebouw heeft géén vogelvriendelijke voorzieningen. Mistig weer hielp ook niet mee. Het was in oktober toen er een recordaantal vogels (anderhalf miljoen) langs kwam op weg naar hun zuidelijke winterverblijf. In Chicago is het berekoud in de winter. Vandaar.
Tot kilometers in de omtrek vonden vogelliefhebbers de omgekomen diertjes.
Het is natuurlijk geen Amerikaans probleem. Ik kom op de website van de Nederlandse Vogelbescherming tips tegen om ramen beter zichtbaar te maken voor vogels. Je kunt bij de Vogelbescherming raamstickers bestellen en tips krijgen om kantoorgebouwen vogelvriendelijker te maken. Je kunt dus iets doen, als je maar wilt.
Nog even terug naar Amerika. Niet alleen in Chicago, maar ook in de stad Philadelphia zijn er nachten met massale vogelsterfte door botsingen met gebouwen. In het trekseizoen komen er naar schatting zo'n 100 miljoen vogels voorbij. Ook in Philadelphia ligt er rond gebouwen soms een tapijt van vogellijkjes. Daar zetten ze nu ’s nachts de kantoorverlichting uit.
Je zou denken dat vogels de gebouwen beter zien als er licht brandt. Het tegendeel is echter het geval; de vogels raken in de war van al dat licht - ze interpreteren het als een verlichte hemel - en knallen op volle vaart tegen zo’n raam.. Het uitzetten van kantoorverlichting spaart veel energie. En vogels zijn je ook nog eens dankbaar. Dubbele bonuspunten dus! Meer dan dertig Amerika steden volgen dit voorbeeld. Nog beter is het als architecten in hun ontwerp al rekening houden met de vogels. In sommige steden zijn vogelvriendelijke bouwvoorschriften.
Intussen vraag ik me natuurlijk af of in dat huis aan de Boonstralaan in Joure nog steeds vogels tegen het raam vliegen. Woont iemand daar toevallig in de buurt? Het was op nummer zeven. Een paar stickers van de Vogelbescherming doen wonderen. Alvast bedankt namens onze gevederde vrienden.
Overig Columns
|