Gulzige rotzakken
Columns | Door Charles Groenhuijsen
Geplaatst: 13-02-2024
 Een paar recente krantenkoppen: ‘Knagende termieten in opmars’, ‘Kolonies schadelijke termieten in Nederland’ en ‘Termieten vreten twee huizen in Zuid-Holland op’. Het gaat om de Amerikaanse grondtermiet (Reticulitermes flavipes). Voor miljoenen Amerikanen is dat een vertrouwde maar verfoeide huisgenoot.
Ik spreek helaas uit ervaring. Het is een overblijfsel van onze 23 jaar in Amerika. We hadden al die jaren een uit hout opgetrokken huis. Ik ging me zorgen maken over die knagende verstekelingen, toen ik in onze lommerrijke buitenwijk regelmatig bestelbusjes zag staan van bedrijven als Terminix, Killum Pest Control en Rentokil. Dat zijn bedrijfjes die in je huis gif rondspuiten om termieten te verdelgen.
Ons eerste houten huis was 100 jaar oud. Washington DC staat in de topvijf van meest geïnfecteerde steden in de VS. Er is elk jaar voor miljarden dollars aan schade. Termieten houden van dood hout. Nou, daaraan was in ons huis dus geen gebrek. We wonen nu alweer een aantal jaren in Nederland, maar nog steeds speur ik automatisch in balken en kozijnen naar piepkleine gaatjes in het hout.
Eén zo’n speldprikgaatje is de mogelijke voordeur van de kleine knagers die zich in jouw kozijnen tegoed doen aan een “all you can eat”-houtbuffet dat 24 uur per dag geopend is. De gulzige rotzakken vreten het hout van binnenuit weg. Ik had een collega in Washington waar het halve huis was verdwenen voordat hij in de gaten had, wat er onder zijn ogen gebeurde. Ik lees over een huis dat bovenop een ondergrondse termietenkolonie was gebouwd. Daar begon ellende al voordat de nieuwe bewoners de verhuisdozen hadden uitgepakt. Drama!
Ik lees vrolijke tips om de kwaadaardige ondermijning op te sporen. De adviezen vallen allemaal in de categorie ‘jammer-maar-te-laat’. Als je vloer doorzakt bijvoorbeeld; als een balk of kozijn hol klinkt als je erop klopt of verf spontaan afbladdert. Het Kennis- en Adviescentrum Dierplagen (KAD) heeft uitgerekend dat een flinke kolonie termieten een paar kilo hout per week kan opvreten.
En nu is - na de VS - Nederland dus aan de beurt. Ik stort me als een leger hongerige termieten op de nieuwsberichten hierover. Daar word je niet vrolijk van. Je bent er als huiseigenaar niet standaard tegen verzekerd. Dat kan wel, maar dan is een periodieke controle verplicht. De exacte locaties van de termietenkolonies in Zuid-Holland zijn geheim, want de waarde van je huis keldert zo gauw bekend wordt dat je duizenden van die ongenode huisgenoten hebt. En ze kunnen vliegen. Om zich voort te planten voeren ze bruidsvluchten uit. Ze zijn al naar Gelderland en Noord-Brabant gevlogen.
Bij een huisinspectie wordt het nog wel eens over het hoofd gezien. Een peperduur verborgen gebrek dus. Het is de prijs die we betalen voor de massale internationale handel tussen de VS en Europa. In Nederland zijn we er, lees ik, niet op voorbereid. Er ontbreekt goede regelgeving waarmee je het probleem in de kiem kunt smoren. Alleen maar slecht nieuws dus? Nee hoor. Want die kleine vreters schijnen erg lekker en voedzaam (eiwitten) te zijn met een notensmaak en paddenstoel-tonen. Heerlijk als snack of als boterhambeleg. ’t Zal wel. Er zijn genoeg niet-knagende alternatieven mét notensmaak
Overig Columns
|