Jonge vakmensen op weg naar de Bouw 2.0!
Columns | Door Dr.ir. Frens Pries
Geplaatst: 20-09-2012
  We weten allemaal dat de bouw gaat veranderen. Een vlekkeloze samenwerking, minder fragmentatie, wat minder papier en wat meer ‘normaal’ doen met elkaar. Deze Bouw 2.0 gaat in de komende jaren haar beslag vinden. De crisis is hierbij een katalysator van de eerste orde, we zullen wel moeten. Maar er liggen ook gewoon enorme uitdagingen op de bouw te wachten. Kansen rondom watermanagement (in het komende jaar wordt wereldwijd voor 500 miljard aan tenders uitgeschreven), complexe binnenstedelijke projecten, een enorme bestaande voorraad die duurzaam in stand moet worden gehouden en noem maar op. Onze bouw gaat deze maatschappelijke problemen oplossen, en daar moeten we plannen voor klaar hebben liggen. We zijn immers een vitale trotse sector en zouden het heft in eigen hand moeten nemen. Maar,…om een of andere reden komt het daar steeds niet van. Zo gauw iemand een plan heeft, is er subiet iemand anders met een beter plan; de bouw spreekt veel te weinig met 1 mond. We klagen veel, maar komen nauwelijks met een eigen visie. Besluiten over de bouw van de toekomst worden genomen door een generatie die met pensioen is zo gauw die toekomst is aangebroken. Jonge professionals zijn wel gemotiveerd, maar blijven vaak ook hangen in dezelfde algemeenheden die we al dertig jaar horen. Beter samenwerken, minder faalkosten en de hoop dat BIM onze wereld zal verheffen. Tijdens de Betondag, op 15 november aanstaande in de Doelen te Rotterdam, willen we het debat over de toekomst van de bouw aangaan. Jonge professionals spelen daarin een cruciale rol. Invalshoek zijn passie en vakmanschap. Een bouwer, een architect en een constructeur, dat zijn verdikke beroepen om ontzag voor te hebben. En toch zien we erosie optreden. Is een architect iemand die nog even een geveltje mag opleuken? Is de ideale constructeur degene met het laagste uurtarief? Nee, natuurlijk niet, maar het dreigt wel die kant op te gaan.De bouw verandert en dus verandert de inhoud van deze beroepen ook. Hoe zorgen we ervoor dat beroepsgroepen vitaal en actueel blijven? Wat moeten jonge mensen doen om een goede loopbaan te hebben? Hebben er eigenlijk nog wel jonge mensen interesse in ‘bouwende’ beroepen? Hoe verkopen we de toegevoegde waarde van een bouwer,een projectleider, een architect en een constructeur? Op jonge mensen wordt veel gemopperd. De oudere generatie eigent zich het monopolie toe van werklust, gedrevenheid en vakmanschap; “ze willen niet meer werken, hebben geen interesse in het vak en ze willen manager worden”. Wat een rabiate onzin! De komende generatie is een geweldige generatie vol gedreven vakmensen. En zij geven op de komende Betondag richting aan naar die nieuwe bouw. En dat niet in vage algemeenheden, maar heel simpel door invulling te geven aan passie en vakmanschap.
Overig Columns
|