Volle bak
Columns | Door Charles Groenhuijsen
Geplaatst: 13-07-2012
 Altijd als ik met mensen uit de bouw praat komt het onderwerp snel op: samenwerking! Of iets preciezer: Samenwerking in de keten. Ik zit vaak congressen voor die met de bouw te maken hebben. Het gaat – behalve over samenwerking – dikwijls over Duurzaamheid. Ik schrijf het express met een hoofdletter want het is een soort Evangelie geworden.
Alles draait om de wijsheid van Duurzaamheid, en terecht. Maar ik denk na al wéér een congres wel eens: iets minder praten en iets meer doen? Walther Ploos van Amstel van de Vrije Universiteit is een onvermoeibare evangelist van de Duurzaamheid. Hij is van de logistiek. Hij weet niks van heipalen, dakbedekking en kozijnen, maar bestudeert hoe je al die spullen zo slim en schoon mogelijk op de bouwplaats krijgt. Met minimalefilevorming, zo weinig mogelijk herrie voor de buurt en – natuurlijk – een geringe CO2-uitstoot. Dat laatste is een gevoelig puntje. Wist u dat doorgaans zeker de helft van de vrachtwagens waar u achter in de file staat leeg is? En de meeste vrachtwagens, trucks en bestelauto’s waar spullen in zitten zijn lang niet vol. Wat is, denkt u, de effectieve beladingsgraad van bouwtransport? Vijftien procent… Holy mackerel! Dat betekent dat 85 procent leeg is en onnodig lawaai maakt, ruimte op de weg in beslag neemt en CO2-uitstoot. Worden die schokkende cijfers meegenomen in jullie toch al knap verontrustende statistiekjes van faalkosten. Ik denk het niet. Misschien dat veel aannemers en opzichters het ook helemaal niet als faalkosten zien. Een busje of truck rijdt nu eenmaal zelden vol rond. Maar die aannemer en opzichter zijn niet de enigen die half of driekwart lege auto’s normaal vinden. Niet iets om je druk over te maken vinden ook de winkelier van dameskleding, de chef van de McDonalds op de hoek, de chauffeur van de stomerij, de man die zonnepanelen bij de overburen aflevert of de bezorgers van UPS, Post.nl, FedEx en al die andere pakjesbezorgers. Op één van de mooie congressen hielden we eens een kleine prijsvraag. De winnaar had als suggestie om alle vracht- en bestelwagens transparante laadbakken te geven. Dan zie je wie er allemaal leeg rond tuft. Het is natuurlijk geen haalbaar plan. Het aantal diefstallen uit de volle auto’s zou spectaculair stijgen. Maar het gaat om het originele idee achter plan: maak letterlijk en figuurlijk transparant hoe duurzaam je transport is. Mensen als prof. Ploos van Amstel studeren met mensen an TNO en Logistiekspecialisten als een dolle op mogelijkheden om het eindelijk slimmer en schoner aan te pakken. Daarvoor moeten alle partijen – opdrachtgevers, aannemers, vervoerders, leveranciers, politici – écht anders over vervoer gaan nadenken. Pas dan kun je echt samenwerken. Je moet vervoer buiten de stad bundelen. Nu mag je maar een paar uur per dag met bestelauto’s de stad in. De rest van de dag staan die auto’s en chauffeur stil? Efficiënt? In die korte tijd veroorzaken al die vrachtauto’s met vijftien procent belading steevast een verkeersinfarct. Helemaal niet nodig dus. Het kan slimmer, schoner, zuiniger.
Charles Groenhuijsen
chgroenusa@me.com
Overig Columns
|