Wat je moet weten over klimaatverdragen
Kennis | Door Anne-marije Scheffe
Geplaatst: 01-12-2015
Deze en komende week vindt de klimaattop in Parijs plaats, de COP 21. In dit artikel kijken wij naar de achtergrond van eerder gemaakte afspraken en klimaatverdragen.
In de jaren zeventig toen ook het rapport ‘limith to growth’ van de Club van Rome uitkwam en de globale zorgen om het klimaat stegen, organiseerde de United Nations de klimaatconferentie: United Nations Conference on Environment and Development. Tijdens deze conferentie is het Action Plan for the Human Environment opgezet. Dit waren 26 principes die als richtlijnen dienden met betrekking tot het milieu. 113 landen waren betrokken bij het opzetten van deze principes waaronder, China, Canada, de Verenigde Staten en Nederland.
Richtlijnen
In 1992 vindt de tweede United Nations wereldconferentie plaats. Er is een hoge opkomst met vertegenwoordigers uit 178 landen en veel media-aandacht die het evenement wereldwijd onder de aandacht brengen. Hier werd voortgeborduurd op het actieplan uit 1972 en gesproken over bindende afspraken met betrekking tot de reductie van broeikasgassen. De aanwezigen besloten jaarlijk samen te komen in een Conference of Parties (COP) om de voortgang te bespreken. In 1995 vindt de COP1 plaats in Berlijn waar de richtlijnen voor de reductie van broeikasgassen wordt opgesteld. Twee jaar later wordt dit vastgelegd in het Kyoto Protocol.
Extra reductie
Uit onderzoek bleek dat als er in 1997 geen maatregelen werden genomen, de uitstoot in 2010 met 29 procent zou zijn gestegen. De deelnemers hebben als gezamelijk doel gesteld om de uitstoot van broeikasgassen met 5,2 procent te verminderen in 2012 ten opzichte van 1990. Dit betekent dat zowel de stijging moet worden tegengegaan als een extra reductie moet worden gerealiseerd. Het Kyoto Protocol is sinds 2005 van kracht na de ondertekening van 55 landen. In Europa doen vijftien landen mee met als gezamelijk doel de uitstoot met 8 procent verminderen. Nederland moet de uitstoot met minimaal 6 procent verminderen. Dit doel is gehaald door de mogelijkheid om emissierechten uit het buitenland te kopen.
Nieuw verdrag
In 2012 zijn in Doha nieuwe afspraken gemaakt om vervolg te geven aan het Verdrag van Kyoto. Een beperkt aantal landen ondertekende dit nieuwe verdrag. Australië en Europa, waaronder Nederland, namen opnieuw deel. Het nieuw gestelde doel was een reductie van 20 procent voor 2020. In heel Europa daalt de uitstoot zo snel dat de doelstelling in 2020 ruim gehaald kan worden.
COP21
Dit jaar zal in parijs de 21ste Conference op Parties (COP21) plaatsvinden. Hier zal gesproken worden over nieuwe doelstellingen die vastgelegd zullen worden in een nieuwe universeel bindende klimaatovereenkomst zoals het Kyoto Protocol. De overkoepelende doelstelling is de reductie van broeikasgassen en een maximale opwarming van de aarde van 2 graden celcius tegen het einde van deze eeuw. Om dit voor elkaar te krijgen moet de uitstoot van broeikasgassen wereldwijd met minimaal de helft worden gereduceerd tegen 2050. Dit betekent een reductie van 80-95 procent voor welvarende landen zoals Nederland. De maximale stijging van 2 graden is berekend door de IPCC evenals de noodzaak om de uitstoot van broeikasgassen te reduceren met minimaal de helft.
Overig Kennis
|